In onze trainingen ‘Grip op je Gesprek’ geven we trainingen aan mensen die alle dagen zorgen voor anderen. Zij geven zij aan het eind van 6 leerbijeenkomsten een presentatie over wat zij nu van onze training hebben opgestoken: Was het het gesprek ‘onder de waterlijn’, een techniek uit de NLP, of was het het inchecken en uitchecken in een overleg, een methodiek uit de Deep Democracy, of was het bewustwording op de rol van redder in plaats van helper uit de TA of de noodzaak om mensen in hun eigen regie te laten? Ja, het kwam allemaal wel terug, maar wat door heel veel mensen werd voorgedragen is het gedicht over luisteren: prachtig om te horen en misschien nog wel veel belangrijker dan zelf ‘ grip op je gesprek ’te hebben. We willen dit gedicht van Leo Buscaglia graag met u delen:
Als ik je vraag naar mij te luisteren
en jij begint mij adviezen te geven
dan doe je niet wat ik je vraag.
Als ik je vraag naar mij te luisteren
en jij begint mij te vertellen waarom ik iets niet zo moet voelen als ik het voel
dan neem je mijn gevoelens niet serieus.
Als ik je vraag naar mij te luisteren
en jij denkt dat jij iets moet doen om mijn probleem op te lossen
dan laat je mij in de steek, hoe vreemd het ook mag lijken.
Dus, alsjeblieft, luister alleen maar naar me en probeer me te begrijpen.
En als je wilt praten wacht dan even en ik beloof je dat ik op mijn beurt naar jou zal luisteren.